تفاوت بین صفحه LCD OLED و صفحه LCD TFT چیست؟

OLED برای نمایش تصاویر به انتشار نور خود متکی است، بدون نیاز به منبع نور پس زمینه و تحت تأثیر نور محیط قرار نمی‌گیرد. طول عمر آن معمولاً حدود 5000 بار است. TFT یک کریستال مایع ماتریس فعال است که برای نمایش تصاویر به روشنایی منبع نور پس زمینه نیاز دارد و تحت تأثیر نور محیط قرار می‌گیرد. طول عمر آن معمولاً حدود 20000 بار است.

صفحه نمایش OLED LCD

صفحه نمایش‌های OLED با انتشار نور ارگانیک از نظر اساسی با روش‌های نمایش LCD سنتی متفاوت هستند، زیرا به منبع نور پس زمینه نیاز ندارند. آنها از پوشش‌های مواد ارگانیک بسیار نازک و زیرلایه‌های شیشه‌ای استفاده می‌کنند که با عبور جریان از آنها نور ساطع می‌کنند. بنابراین، صفحه نمایش‌های OLED LCD را می‌توان سبک‌تر و نازک‌تر ساخت، با زاویه دید بزرگتر و همچنین از نظر مصرف انرژی کارآمدتر. با این حال، طول عمر کوتاهی دارد و نمی‌تواند صفحه نمایش را بزرگتر کند. OLED اغلب برای صفحه نمایش‌های خارجی تلفن‌های تاشو استفاده می‌شود.

صفحه نمایش TFT LCD

مخفف TFT ترانزیستور فیلم نازک در حال حاضر ماده سطح بالای صفحه نمایش LCD است که متعلق به صفحه نمایش LCD نوع ماتریس فعال است. پشت آن مجهز به لوله‌های نور خاص است که می‌تواند هر پیکسل مستقل روی صفحه را به طور «فعال» کنترل کند. این معمولاً به عنوان TFT ماتریس فعال شناخته می‌شود که زمان پاسخ نسبتاً سریعی در حدود 80 میلی‌ثانیه و زاویه دید بزرگی دارد که معمولاً به حدود 130 درجه می‌رسد. در برخی از مدل‌های رده بالا استفاده می‌شود. به دلیل چیدمان مبتنی بر حافظه صفحه نمایش‌های TFT LCD، آنها بلافاصله پس از ناپدید شدن جریان به حالت اولیه خود باز نمی‌گردند و به طور موثر توانایی پخش تصاویر پویا را بهبود می‌بخشند. عیب آن این است که برق زیادی مصرف می‌کند و هزینه تولید آن نیز نسبتاً بالاست.

صفحه نمایش‌های رنگی OLED 30٪ گران‌تر از صفحه نمایش‌های رنگی TFT با همان اندازه هستند! بزرگترین تفاوت بین صفحه نمایش‌های OLED با رنگ واقعی و صفحه نمایش‌های TFT این است که صفحه نمایش‌های OLED با رنگ واقعی دارای کنتراست صفحه نمایش نسبتاً بالایی و بازتولید رنگ کامل‌تری هستند. از نظر نور پس زمینه و روشنایی، صفحه نمایش‌های OLED با رنگ واقعی نسبت به صفحه نمایش‌های TFT برتری دارند.