تفاوت بین صفحه LCD OLED و صفحه LCD TFT چیست؟

OLED برای نمایش تصاویر به انتشار نور خود متکی است، بدون نیاز به منبع نور پس‌زمینه و تحت تأثیر نور محیط قرار نمی‌گیرد. طول عمر آن معمولاً حدود 5000 بار است. TFT یک کریستال مایع ماتریس فعال است که برای نمایش تصاویر به روشنایی منبع نور پس‌زمینه نیاز دارد و تحت تأثیر نور محیط قرار می‌گیرد. طول عمر آن معمولاً حدود 20000 بار است.

صفحه نمایش OLED LCD

صفحه نمایش‌های OLED با انتشار نور ارگانیک از نظر اساسی با روش‌های نمایش LCD سنتی متفاوت هستند، زیرا نیازی به منبع نور پس‌زمینه ندارند. آنها از پوشش‌های مواد ارگانیک بسیار نازک و زیرلایه‌های شیشه‌ای استفاده می‌کنند که با عبور جریان از آنها نور ساطع می‌کنند.

بنابراین، صفحه نمایش‌های OLED LCD را می‌توان سبک‌تر و نازک‌تر ساخت، با زاویه دید بزرگتر و همچنین از نظر مصرف انرژی کارآمدتر. با این حال، طول عمر کوتاهی دارد و نمی‌تواند صفحه نمایش را بزرگتر کند. OLED اغلب برای صفحه نمایش‌های خارجی تلفن‌های تاشو استفاده می‌شود.

صفحه نمایش TFT LCD

مخفف TFT ترانزیستور فیلم نازک در حال حاضر ماده سطح بالای صفحه نمایش LCD است که متعلق به صفحه نمایش LCD نوع ماتریس فعال است. پشت آن به لوله‌های نور ویژه‌ای مجهز شده است که می‌توانند هر پیکسل مستقل روی صفحه را «فعالانه» کنترل کنند. این معمولاً به عنوان TFT ماتریس فعال شناخته می‌شود که زمان پاسخ نسبتاً سریعی در حدود 80 میلی‌ثانیه و زاویه دید بزرگی دارد که معمولاً به حدود 130 درجه می‌رسد. در برخی از مدل‌های رده بالا استفاده می‌شود. با توجه به آرایش مبتنی بر حافظه صفحه نمایش‌های TFT LCD، آنها بلافاصله پس از ناپدید شدن جریان به حالت اولیه خود باز نمی‌گردند و به طور موثری توانایی پخش تصاویر پویا را بهبود می‌بخشند. عیب آن این است که برق زیادی مصرف می‌کند و هزینه تولید آن نیز نسبتاً بالاست.

صفحه نمایش‌های رنگی OLED 30٪ گران‌تر از صفحه نمایش‌های رنگی TFT با همان اندازه هستند! بزرگترین تفاوت بین صفحه نمایش‌های رنگی واقعی OLED و صفحه نمایش‌های TFT این است که صفحه نمایش‌های رنگی واقعی OLED دارای کنتراست صفحه نمایش نسبتاً بالایی و بازتولید رنگ کامل‌تری هستند. از نظر نور پس‌زمینه و روشنایی، صفحه نمایش‌های رنگی واقعی OLED نسبت به صفحه نمایش‌های TFT برتری دارند.